• ul. Jórskiego 22; 03-584 Warszawa
  • Tel. 22/6789666

 

Powiadom o imprezie

Info na czerwony pasek PSI

Zamów fotoletter

IMPREZY / kultura i wiedza

Kadr - taniec i teatr

Adres

ul. Gintrowskiego 32, 02-697 Warszawa

Termin

Od 2018-10-28 18:00:00
Do 2018-10-28

Organizator

Dom Kultury Kadr w Dzielnicy Mokotów m. st. Warszawy

Warszawa, ul. W. Rzymowskiego 32

Telefon:
0-22/843-88-81

WWW:
www.dkkadr.waw.pl

Zobacz na mapie

Październik

4.10, czwartek, 18.00

Emilia Plater w potyczce pod Szawlami

historia w ożywionych obrazach

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefoniczne

Według obrazu Wojciecha Kossaka. Powstanie Listopadowe, patriotyczny zryw przeciwko Rosji rozpoczęty 29 listopada 1830 roku, objęło swoim zasięgiem również teren Litwy.  Emilia Plater, 24-letnia szlachcianka z Wilna, postanawia włączyć się do powstania. Zbiera swój własny oddział i walczy z Rosjanami. Emilia staje się legendą i symbolem patriotki walczącej o niepodległość Ojczyzny.

Spektakularna scenografia i barwne kostiumy przenoszą widzów do przeszłości, pozwalając niejako wejść do wnętrza obrazu, przyjrzeć się jego bohaterom, usłyszeć ich rozmowy i poznać kontekst historyczny wydarzeń uwiecznionych przez artystę. Każdej historii fabularnej towarzyszy komentarz narratora – w tej roli Olgierd Łukaszewicz, który opowiada o historycznym tle wydarzeń przedstawionych w filmie.

Cykl edukacyjny wyprodukowany został przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Projekt sfinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017–2021. 

Reżyseria: Marek Brodzki

Zdjęcia: Arek Tomiak i Paweł Flis

Scenografia: Marek Warszewski

Kostiumy: Katarzyna Lewińska

Więcej: www.wfdif.pl/pl/historia-w-ozywionych-obrazach

 

6.10, sobota, 19.00

“Narysowałam więcej, niż tu widać”

spektakl Strefy WolnoSłowej

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefonicznie

Jak działa pamięć, co pamiętamy, o czym zapominamy? Jak ze skrawków pamięci i wspomnień odtworzyć znajome miejsca, ludzi, emocje? Impulsem do stworzenia spektaklu stały się wydarzenia ostatnich lat związane z przybywaniem do Europy uchodźców i z reakcjami naszego społeczeństwa na ten fenomen. Jak to się stało, że zapomnieliśmy, że sami byliśmy uchodźcami, musieliśmy uciekać przed wojną czy prześladowaniami? Inspiracją do pracy wielopokoleniowej grupy Strefy WolnoSłowej, w której spotkali się uchodźcy, migranci i Polacy była książka “Pamiętam, że…” Georges’a Pereca, fragmentaryczna opowieść o Paryżu, przywołująca wspomnienia, drobne zdarzenia z życia codziennego, miejsca i historie, których nie znajdziemy w podręcznikach historii, ale które w istotny sposób tworzyły tkankę codzienności.

Z opowieści uczestników warsztatów Strefy Wolnosłowej wyłania się mnogość obrazów opisujących historię lat powojennych z perspektywy osób pochodzenia polskiego oraz tych, które przybyły do Polski w poszukiwaniu lepszego życia, miłości, ucieczki przed prześladowaniami. Małe historie przeplatają się z wydarzeniami z wielkiej historii, a widz zostaje zaproszony do ułożenia tej rozsypanej układanki w swój atlas, gdzie sam zdecyduje, które z wydarzeń i obrazów są najistotniejsze w opisie dzisiejszego świata.

Realizatorem projektu jest Fundacja Strefa WolnoSłowa.

Partnerem jest Bemowskie Centrum Kultury, w którym spektakl "Gdybyśmy byli kotami, nikt by nas nie zatrzymał” odbędzie się 26 października 2018.

Realizacja projektu jest możliwa dzięki Funduszowi Animacji Kultury Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej.

 

8.10, poniedziałek, 19.00

frau blush

performans taneczny

sala: Broadway

wstęp: 10 zł, zakup biletu online lub w DK Kadr

 

PREMIERA: „frau blush”

HOTELOKO movement makers / Agata Życzkowska / Wojciech Grudziński

(Projekt współfinansuje przez m.st. Warszawa)

Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, DK KADR, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa

Koncepcja / reżyseria / dramaturgia: Agata Życzkowska

Choreografia: Wojciech Grudziński

Współpraca choreograficzna: Magdalena Przybysz

Wykonanie: Wojciech Grudziński / Katarzyna Kafel / Agata Życzkowska

Grafika: Maciej Bychowski

Prowadzenie spotkania po spektaklu: Jadwiga Majewska

Produkcja: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Partnerzy: Dom Kultury Kadr / Teatr BAZA / Fundacja Artystyczna PERFORM

Projekt współfinansuje m.st. Warszawa

Patronat medialny: portal taniecPOLSKA.pl, TVP Kultura, RDC, e-teatr, miesięcznik TEATR, teatrdlawas, TANIEC, teatralia.com.pl, Warsawholic, Notes na 6 tygodni, Going.

Spektakl zawiera sceny nagości

„Jakie jest Twoje najpiękniejsze przeżycie związane z kobiecością?

Ile widzisz w sobie swojej matki?

Jakie słowa kojarzą Ci się z kobietą?

blush?

rumieniec, kwiat, spojrzenie, różowy kolor jutrzenki, róż do policzków

kwiat: róża, czołówka, elita, śmietanka

spojrzenie: perspektywa, wizja, postawa, opinia, orientacja

policzek: poniżenie, gafa, obelga, zniewaga

rumiane lica: jagody, puca, pyza, kluska, buła

różowa: świetlana, pozytywna, korzystna, obiecująca

wywołać rumieniec na twarzy, zarumienić się, zaczerwienić się, zawstydzić”.

Agata Życzkowska

„Puenta należy do kobiet”.

Wojciech Grudziński

Performans taneczny dialogujący z rzeczywistością XXI wieku, w którym kobieta i jej rozmaite oblicza są tematem dyskusji. Spojrzenie na temat nie-kobiecości z różnych perspektyw. Jak istotne są różne role społeczne, które są nam przypisane lub wybrane przez nas. Spektakl „frau blush” to próba dotknięcia tematu, jak ważny jest obraz siebie, który mamy wewnątrz oraz obraz siebie, który przekazujemy innym. Jakie znaczenie ma umysł świadomy i to na czym się w życiu koncentrujemy, a jakie umysł podświadomy i to co mamy w sobie wytrenowane poprzez proces socjalizacji, który trwa od dziecka. Jaki wpływ mają na nas różne grupy społeczne, do których przynależymy, a jakie nasze osobiste doznania i ścieżka życia, którą sami tworzymy? Spektakl oparty na połączeniu działań performatywnych z tańcem współczesnym zbudowany z różnych opowieści. Nie-tylko dla kobiet.

Premiera w ramach programu Centrum Sztuki Tańca w Warszawie.

Po spektaklu rozmowa z widzami. Spotkanie prowadzi Jadwiga Majewska.

Podziękowania dla Kariny, Basi, Łucji, Kacpra, Zuzi, Marty, Wojtka, Tomka, Helenki, Barbary, Ani, Ilony, Teresy, Hielde, Sigrun, Julii, Kathariny, Josha, Marianne, Moniki, Heather, Marii, Sandro i innych osób, które opowiedziały swoje historie.

AGATA ŻYCZKOWSKA

Aktorka, performerka, reżyserka, dramaturżka, producentka. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi (2001). Od początku związana z teatrem fizycznym, m.in. brała udział w projektach Eugenio Barby i Odin Teatret (Dania). Grała w wielu spektaklach współpracując m.in. z takimi choreografami i reżyserami jak Jérôme Bel (polska wersja „The Show Must Go On”), Anna de Manincor/ZimmerFrei, Thomas Harzem, Iwona Kempa, Paweł Paszta. Otrzymała nagrodę im. H. Konieczki dla Najlepszego Młodego Aktora w sezonie 2002/2003 oraz nagrodę za rolę Venticelli w spektaklu „Amadeusz”/reż. Waldemar Zawodziński, przy którym była także asystentką reżysera, a także nagrodę zespołową podczas I Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy 2002 za spektakl „Rodzina Wampira”/reż. Paweł Szkotak (także asystentka reżysera).

Była Redaktor Naczelną pisma społeczno-kulturalnego „RAZEM. Świat w naszych oczach” (2003-2007). Przez kilka lat współpracowała z Fundacją Ciało/Umysł jako koordynatorka i producentka Festiwalu Ciało/Umysł oraz Warszawskiej Sceny Tańca (2011-2013). Zrealizowała kilka projektów edukacyjno-kulturalnych dla młodzieży we współpracy z Magdaleną Przybysz i Dawidem Żakowskim. Prezeska Fundacji Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ (od 2009) i dyrektorka Centrum Sztuki Tańca w Warszawie (od 2017). Jest założycielką Teatru HOTELOKO movement makers (2011), gdzie zrealizowała jako producentka, aktorka i reżyserka kilkanaście spektakli, m.in. wyreżyserowała cztery spektakle we współpracy z Magdaleną Przybysz: „frau / mujer / femme” (2016), „#moiprzyjacieletancza” (2016), “Absolutely Fabulous Dancers” (2017), „INSTA SHOW” (2018) oraz spektakl dla dzieci i młodzieży pt. „DARKLENA” (2018) we współpracy z Wojciechem Grudzińskim.

WOJCIECH GRUDZIŃSKI

Tancerz i choreograf, absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. R. Turczynowicza w Warszawie oraz Wydziału Tańca Współczesnego Codarts w Holandii. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Podczas edukacji tanecznej brał udział w przedstawieniach m.in. takich choreografów jak Itamar Serussi, Hans van Manen, Ed Wubbe oraz JiÅ™í Kylián. Ponadto współpracował z Jensem van Daele, Davidem Bolgerem, Martą Ziółek, Magdaleną Przybysz, Olą Osowicz i Ulą Sickle. Był jednym z artystów warszawskiej wersji spektaklu „Gala” Jérôme’a Bela, którego premiera odbyła się w Nowym Teatrze w ramach Festiwalu Ciało/Umysł 2017. Jednocześnie rozwija własną praktykę choreograficzną. Zrealizował projekt z akademią La Cambre / Ecole nationale supérieure des arts visuels w Brukseli. W latach 2016/2017 stworzył dwie prace solowe: „SLAVE4YOU dlaciebiedlarodziny” oraz „PAX”. W 2018 roku Wojciech był rezydentem w Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk (Stary Browar Nowy Taniec w ramach Solo Projektu Plus 2018), realizując prace POPULUXE. Współpracuje z HOTELOKO movement makers: brał udział w performansie „#moiprzyjacieletancza”, współtworzył choreografię i brał udział w spektaklu Magdaleny Przybysz „Absolutely Fabulous Dancers” oraz zrealizował choreografię do spektaklu Agaty Życzkowskiej „DARKLENA”.

HOTELOKO movement makers:

JESTEŚMY TAM, GDZIE JEST DOBRY FLOW.

www.facebook.com/HOTELOKO

www.fundacjarozwojuteatru.pl

Organizatorzy projektu CST: Fundacja Artystyczna PERFORM oraz Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Projekt CST współfinansuje m.st. Warszawa

Partner projektu CST: Dom Kultury Kadr

www.centrumsztukitanca.eu

 

11.10, czwartek, 18.00

Bitwa pod Samosierrą

historia w ożywionych obrazach

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefoniczne

Ekranizacja obrazu Horace’a Verneta. Napoleon Bonaparte podbija Europę. Udział w wojnach napoleońskich daje Polakom nadzieję na pokonanie mocarstw zaborczych i odzyskanie niepodległości. Polacy, bohatersko i ofiarnie walcząc w armii Napoleona, zyskują nieśmiertelną sławę - między innymi dzięki szarży w wąwozie Somosierra w listopadzie 1808 roku.

Spektakularna scenografia i barwne kostiumy przenoszą widzów do przeszłości, pozwalając niejako wejść do wnętrza obrazu, przyjrzeć się jego bohaterom, usłyszeć ich rozmowy i poznać kontekst historyczny wydarzeń uwiecznionych przez artystę. Każdej historii fabularnej towarzyszy komentarz narratora – w tej roli Olgierd Łukaszewicz, który opowiada o historycznym tle wydarzeń przedstawionych w filmie.

Cykl edukacyjny wyprodukowany został przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Projekt sfinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017–2021. 

Reżyseria: Marek Brodzki

Zdjęcia: Arek Tomiak i Paweł Flis

Scenografia: Marek Warszewski

Kostiumy: Katarzyna Lewińska

 

12.10, piątek, 19.00

Meblościanka

spektakl teatralny

sala: Broadway

wstęp: 15 zł, bilety do nabycia online lub w DK Kadr

Fundacja ART_committed przedstawia spektakl, jak tytułowy mebel, złożony z wielu półek, a na każdej półce inny problem, inny bohater, inna bohaterka. Z różnych światów, różnych porządków, jak Polka katoliczka i Feministka.

Surrealistyczna opowieść o duchach uwięzionych gdzieś pomiędzy... pomiędzy lodowiskiem a pożarem, pomiędzy zrozumieniem a wrogością, tragedią a groteską.

 Bohaterowie spektaklu zadają trudne pytania o współczesność, dylematy moralne, wartości. Jak walczyć ze stereotypami, szukać tożsamości, oswajać seksualność?

Zapraszamy na wielopółkową zabawę konwencjami, która nie pozostawi Cię obojętnym!

Oparta na autorskim tekście Pauliny Daneckiej i Tomasza Jękota „MEBLOŚCIANKA” to spektakl o niepoprawności i niejednoznaczności. Polka katoliczka i Feministka w jednym płoną domu, przy jednym stole wywołują duchy i rekonstruują wydarzenia.

Symultaniczne działania, niejednoznaczne dialogi i topniejący lód pod stopami opowiadane są ruchem, słowem, emocją.

Pogubione duchy rozliczają się ze swoimi biografiami, odbrązawiają postawione im za życia pomniki i szukają zrozumienia wśród żywych. Rozwibrowane, ponownie ucieleśnione, oddają się fizyczności. Czy znajdą spokój? Czy ktoś je wysłucha?

Tekst: Tomasz Jękot i Paulina Danecka

Reżyseria: Błażej Peszek

Muzyka: Michał Paduch

Obsada: Joanna Chułek, Natalia Dinges, Magdalena Fejdasz, Paulina Jóźwicka, Jakub Krawczyk, Robert Wasiewicz.

Czas: 65 minut

Projekt jest współfinansowany przez m. st. Warszawa.

 

13.10, sobota, 18.00

Woda na Młyn

potańcówka

sala: Marzyciel/hol

wstęp wolny

Potańcówka wiejsko-miejska to kwintesencja folku, zabawy i radości ze wspólnego tańca. Prowadzący przybliżą uczestnikom zabawy i tańce tradycyjne z Kurpi, Suwalszczyzny, różnych części Karpat, a także ze starej Warszawy i Lwowa. Będziemy tańczyć do autentycznych nagrań wiejskich muzykantów, przedwojennych szlagierów miejskich podwórek oraz współczesnej muzyki folkowej - polskie i zagranicznej.  Potańcówkę poprowadzą: Mariusz Żwierko oraz Blanka Miętkiewicz wraz z tancerzami zespołu Woda na Młyn.

Grupa taneczna Woda na Młyn powstała w grudniu 2013 roku z inicjatywy tancerzy oraz instruktorów, byłych członków warszawskich uczelnianych zespołów pieśni i tańca. Z miłości do folkloru i chęci kontynuowania swoich pasji stworzyli zespół, który wypełnia nie tylko warszawską, ale też ogólnopolską niszę tańca ludowego. Korzystając i czerpiąc z polskiego folkloru, Woda na Młyn tworzy kompozycje stylizowane do współczesnej muzyki folkowej i jazzowej bazującej na muzyce ludowej i szlacheckiej. Woda na Młyn to zespół, który szuka inspiracji i powiązań międzykulturowych, łączy dyscypliny sztuki i szuka nowych kontekstów scenicznych dla tańca ludowego, traktując go, jako środek artystycznego wyrazu.

Zespół ściśle współpracuje z Teatrem Pijana Sypialnia, a owocem tej współpracy są koncerty, spektakle z udziałem kilkudziesięciu artystów – Koncert Świąteczny, Koncert Miasto/Wieś czy spektakl „Wesele”. Od lipca 2016r „Woda na Młyn” działa, jako projekt stały Stowarzyszenia „Passionfruits”, realizując między innymi projekt „Carpathia - Connecting Cultures”.

 

22.10, poniedziałek, 19.00

Ciemność. To, co jest ukryte

teatr tańca

sala: Broadway

wstęp: 10 zł, bilety do nabycia online lub w DK Kadr

Teatr CHOREA / „Ciemność. To co jest ukryte”

(Projekt współfinansuje m.st. Warszawa)

Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, DK “KADR”, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa

Tytuł: “Ciemność. To co jest ukryte”

Reżyseria i choreografia: Janusz Adam Biedrzycki, Magdalena Paszkiewicz

Scenariusz i dramaturgia: Wiktor Moraczewski

Muzyka: Tomasz Krzyżanowski

Przygotowanie muzyczne: Joanna Filarska

Kostiumy: Mateusz Bidziński

Realizacja dźwięku: Marcin Dobijański

Reżyser i światła: Tomasz Krukowski

Wizualizacje: Paweł Klepacz

Multimedia interaktywne: Aleksander Dynarek

Obsada: Joanna Chmielecka, Anna Chojnacka, Barbara Cieślewicz, Ewa Otomańska, Aleksandra, Szałek, Aleksandra Ziomek, Przemysław Bitner, Tomasz Hołubowicz, Grzegorz Nasalski

Po spektaklu spotkanie prowadzi Jadwiga Majewska.

Ciemność? Boję się jej. Takiej odpowiedzi udzieliłaby większość z nas. Dla obawiających się ciemności jest ona przede wszystkim brakiem czegoś, do czego przywykliśmy, co daje nam poczucie bezpieczeństwa i pewności. Jej barwa jest utożsamiana ze złem, lękiem, światem nieznanym. Ale czasami i ci zalęknieni pragną wtulić się w ciemność ? z myślą o zatrzymaniu ruchu materii, z nadzieją na osiągnięcie spokoju i wytchnienia. Ciemność jest zaskakująca, pociągająca, pełna szeptów i szelestów, które warto usłyszeć. Większość ludzi potrzebuje ciemności. Takiej ciemności, w której mogliby się na chwilę zatrzymać i… ZOBACZYĆ WIĘCEJ. Jak brzmi Twoja Ciemność? Boisz się jej? A może wręcz przeciwnie, bardzo jej pragniesz?

Wiktor Moraczewski, dramaturg

Spektakl „Ciemność. To co jest ukryte” to kolejny etap współpracy tancerzy Teatru Chorea z osobami niewidomymi i słabowidzącymi. Muzyczno-ruchowy projekt jest odzwierciedleniem widzialności osób narażonych na marginalizację, których życie zostało rozerwane pomiędzy światłem/ciemnością, dźwiękiem/ciszą, ruchem/bezruchem. Muzyka wykonywana jest na żywo. Warstwa literacka spektaklu została wzbogacona o wątki naukowe.

Codzienny cykl życia człowieka podzielony jest na dwie fazy. Podczas jednej dominuje światło, w drugiej natomiast – ciemność. Porządek ten został, od pewnego momentu w historii cywilizacji, zaburzony przez skąpanie świata w sztucznym świetle. Wówczas to nasiliły się intuicje i przeświadczenia, które kategoryzują ciemność jako obszar zła, natomiast światłu przypisują walory wydobywania dobra i jasności, ułatwiającej funkcjonowanie w codziennym życiu.

Z naukowego punktu widzenia całkowita ciemności nie istnieje. Wszystkie ciała emitują bowiem promieniowanie elektromagnetyczne – światło. Osoby niewidome i słabowidzące postrzegają ciemność zupełnie inaczej. Ciemność to dla nich znajomy obszar bezpieczeństwa, to poczucie podmiotowości, wolności, to także ramy wyrażania radości i swobody we własnym działaniu. Niewidomi posiadają narzędzia i umiejętności, by żyć w ciemności. Nie boją się jej, ale traktują ją jako naturalne środowisko życia.

www.chorea.com.pl

Teaser spektaklu:

film: Paweł Klepacz

https://m.youtube.com/watch?v=qZhz1z1_dsY

Obejrzyj galerie zdjęć:

fot. HaWa:

https://www.facebook.com/pg/choreateatr/photos/?tab=album&album_id=1377958462312835

fot. Harmony Art:

https://www.facebook.com/pg/choreateatr/photos/?tab=album&album_id=1391614764280538

Teatr CHOREA to grupa artystów, performerów, muzyków, tancerzy, aktorów, praktyków i teoretyków teatru. Nazwę zapożyczyła od starogreckiego terminu oznaczającego trójjednię muzyki, słowa i ruchu. Teatr powstał w 2004 roku w Lublinie. Od 2007 roku posiada swoje stałe miejsce w dawnych fabrykach Scheiblera przy ul. Tymienieckiego 3 w Łodzi, gdzie wraz z fundacją Łódź Art Center tworzy Fabrykę Sztuki. W początkach działalności twórczej Teatr CHOREA realizował badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorując kulturę Antyku. Obecnie zajmuje się współczesnymi formami teatru, muzyki, tańca, sztuki performance i współczesnym materiałem literackim, tworząc spektakle, w których konfrontują się tradycja i nowoczesność. Zespół wytworzył własną technikę treningu, polegającą na pracy z ciałem, głosem i rytmem, pracy z partnerem i pracy w grupie. Celem metody jest badanie materii ruchu, dźwięku i słowa, połączonych w integralną całość. Zespół teatru koncentruje się również na pracy w środowiskach zagrożonych wykluczeniem społecznym. CHOREA współpracuje z wieloma grupami i artystami z całego świata. Prowadzi cykle warsztatów teatralnych i muzycznych w Polsce i za granicą. Od 2010 roku, naprzemiennie, co dwa lata, organizuje międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy i ogólnopolski Festiwal Teatralny Perspektywy. Przy teatrze działają grupy artystyczne: Chór Teatru CHOREA, Brzydal, Vidomi, Ciemność i Take Over.

Janusz Adam Biedrzycki – aktor, tancerz, choreograf, instruktor teatralny. Absolwent UMCS w Lublinie, kierunku kulturoznawstwo, specjalizacja folklorystyka i etnologia, teatrologia i filmoznawstwo. Absolwent UŁ kierunku zarządzanie kulturą. Współzałożyciel Teatru CHOREA. Członek kursu „Pedagog w Teatrze” organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Współpracował z teatrami: Nettheatre w Lublinie, Teatr „Pinokio” Łódź. Autor choreografii do spektakli „Koguty Borsuki i inne Kozły…” reż. Iga Załęczna oraz monodramu „Upadek Psycho-Somatic-Gaym. Pomysłodawca i realizator cyklu warsztatów zakończonych spektaklem „Brzydal”. Stypendysta MKiDN w latach 2010 oraz 2014 i Urzędu Miasta Łodzi w 2013r./2017r. Pomysłodawca i realizator projektu “Vidomi” oraz “Vidomi-Kontynuacje” cyklu warsztatów tanecznych zakończonych spektaklem, z udziałem osób niewidomych i słabowidzących. Współtwórca podręcznika “Trening fizyczny aktora” we współpracy z Łódzką Szkołą Filmową, przy wsparciu IMiT-u.

Magdalena Paszkiewicz – tancerka, reżyserka, choreograf, magister fizyki, doktor nauk ekonomicznych, instruktorka tańca współczesnego. W latach 1998-2013 związana z Teatrem Tańca „PRO” Łódzki Dom Kultury. Najważniejsze premiery jako współtwórczyni i tancerka: “BorderLine” 2007; “Roboczogodziny, czyli Kobiecość Krańcowa” 2009/2010; “Historie być może prawdziwe” w ramach Dotknij Teatru 2012; “Wióry lecą!” 2012; “Pokojówki” w ramach Dotknij Teatru 2013. Aktorka Teatru Kilku Osób, w reż. Mariana Glinkowski: “Słowa pomieszane ze snami” 2010; “Orfeusz” 2012. Współchoreografka solo pt. „3D of Me”. Reżyserka i współchoreograf monodramu „Upadek, PSYCHOSOMATIC GAY-m” (2010) J. A. Biedrzyckiego. Laureatka konkursu Rezydencja/Premiera 2011 Klub Żak Couching z Wojtkiem Mochniejem i realizacja solo „Panna P”. Współpracowała przy projekcie ORATORIUM DANCE PROJECT 2011/2012 Teatru Chorea oraz z J. A. Biedrzyckim współreżyserowała spektakle: „Brzydal” 2013; „Vidomi” 2014.

Organizatorzy projektu CST: Fundacja Artystyczna PERFORM oraz Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Projekt CST współfinansuje m.st. Warszawa

Partner projektu CST: Dom Kultury Kadr

www.centrumsztukitanca.eu

 

24.10, środa, 19.00

Body.mov: MATERIA

teatr tańca w filmie

sala: Powiększenie, 301 a/b, III piętro

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefoniczne

KINO TAŃCA / Body.mov1: MATERIA

Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, DK „KADR”, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa

Projekt współfinansowany przez m.st. Warszawa

Kuratorka: Regina Lissowska-Postaremczak

Program Body.mov realizowany w ramach projektu Centrum Sztuki Tańca w Warszawie koncentruje się na współczesnych obrazach ciała w ujęciu filmu tańca. Odwołuje się do różnych obszarów ekspresji cielesności oraz jej postrzegania w kontekstach artystycznym, społecznym i kulturowym.

Program wieczoru „Body.mov1: Materia” tematycznie oscyluje wokół zderzenia światów: materialnego i niematerialnego, realnego i wirtualnego, świata nauki i świata sztuki. Kontekstem programu jest przybliżenie technologii służących komputerowo generowanej choreografii oraz zastosowanie wirtualnego obrazowania ciała w obszarze filmu tańca. W pierwszej odsłonie cyklu Body.mov zaprezentowanych zostanie pięć wyjątkowych filmów tańca i animacji, wielokrotnie nagradzanych podczas międzynarodowych festiwali i konkursów filmowych. „Materia” to zestaw filmów krótkometrażowych z Holandii, Niemiec, Bułgarii i USA.

Program „Body.mov1: Materia” otworzy polska premiera Symmetry (reż. Ruben van Leer), taneczno-operowego filmu artystycznego, zrealizowanego w wielkim akceleratorze cząstek w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN, oraz towarzyszący mu dokument Symmetry Unravelled (reż. Juliette Stevens), który odsłoni kulisy tej bezprecedensowej produkcji. W wizualną podróż od materii ciała w ruchu, do piękna jego wirtualnej reprezentacji zabierze widzów film Unnamed Sound Sculpture (Reż. Daniel Franke, Cedric Kiefer) – rzeźba kinetyczna stworzona za pomocą danych ruchowych zarejestrowanych przez motion capture – oraz żywiołowa, choreograficzno-muzyczna animacja ??? ????? (Firebird), w reż. Velislavy Gospodinovej. Krótkometrażowy film Cubed, reż. Mitchell Rose, Susan Van Pelt Petry, Shane Mecklenburger) dostarczy krytycznej, choć nie pozbawionej humoru refleksji nad wyobcowaniem ludzi w wirtualnym świecie. Dopełnieniem programu filmowego będzie rozmowa o współczesnych trendach filmu tańca, oraz przybliżenie technologii służących wirtualnemu obrazowaniu ciała. Gościem wieczoru będzie Gosia Gajdemska – choreografka, tancerka, performerka i edukatorka w obszarze tańca, rozwijająca także autorskie projekty w obszarze video dance i filmu, m.in. we współpracy z FINA – Filmoteką Narodową –Instytutem Audiowizualnym w Warszawie oraz filmArche w Berlinie.

Kuratorką programu jest Regina Lissowska-Postaremczuk.

Program zrealizowany we współpracy z Fundacją Edukacji Kulturalnej AdArte oraz ShortWavesFestival.

REGINA LISSOWSKA-POSTAREMCZAK

Teatrolog, badaczka tańca, od 6 lat działa w obszarze filmu tańca jako kuratorka (Dances with Camera w ramach Short Waves Festival), selekcjonerka i programerka pokazów i międzynarodowych festiwali filmowych (m.in. Mobile Dance Film Festival, NY), jest członkiem Dance Films Association.

GOSIA GAJDEMSKA

Choreografka, tancerka, performerka, edukatorka w obszarze tańca, rozwijająca także autorskie projekty w obszarze video dance i filmu, m.in. we współpracy z FINA – Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym w Warszawie oraz filmArche w Berlinie. Stypendystka programu Dance Intensiv w Tanzfabrik Berlin oraz Alternatywnej Akademii Tańca 2017, realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk. Zrealizowała kilkanaście autorskich projektów z obszaru tańca, współpracując z instytucjami i niezależnymi artystami w Polsce i za granicą – m.in. Konteksty, Definicje ciała, Improwizacja w tańcu, Obraz w ruchu, poRuszenie, Taniec.Re:animacje, Dancedoby. Instalacja, C2.WRONG, inVISIBLE, I’’M, …fassen…, REIMAGINE DANCE.

Od 2015 roku mieszka i pracuje w Berlinie – współpracuje m.in. z Ośrodkiem Działań Edukacyjnych i Kulturalnych Schloss Trebnitz, Uferstudios Berlin, ada Studio, Spektrum Art Science Community Berlin oraz K77 Studio e.V., które współtworzy także jako dyrektorka artystyczna i członkini zarządu. Członkini Dance Films Association oraz movLab w berlińskim Spektrum. Jej zainteresowania twórcze koncentrują się na relacji między choreografią a sztukami wizualnymi i poszerzonym polu choreografii, wokół tematów re/prezentacji, wizerunku i tożsamości.

PROGRAM:

Symmetry

reż. Ruben Van Leer | Holandia 2015 | 29 min.

Obsada: Lukas Timulak, Claron McFadden, zdjęcia: Paul Ozgur, muzyka/dźwięk: Henry Vega, kompozytor: Joep Franssens. montaż: Amber Hooijmans, produkcja: CTM Pictures & truth.io

Symmetry to opera choreograficzna, zrealizowana w wielkim akceleratorze cząstek w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN. SymmetryUnreveled to dokument filmowy odsłaniający kulisy powstawania i idei filmu. Film Symmetry otrzymał dotąd 11 międzynarodowych nagród filmowych, wyróżnień i nominacji.

Symmetry Unravelled

reż. Juliette Stevens | Holandia 2015 |24 min.

Obsada: Prof. Robbert Dijkgraaf, Prof. John Ellis, Prof. Michael Doser, dźwięk: Hielke Praagman, montaż: Mieneke Kramer, kompozytor: Joep Franssens, Henry Vega, produkcja: Moving Portraits

PREMIERA POLSKA

www.symmetrymovie.com

Symmetry to taneczno-operowy film artystyczny, zrealizowany w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN – największym na świecie obiekcie eksperymentalnej fizyki cząstek elementarnych. W majestatycznej scenerii Wielkiego Zderzacza Hadronów współczesny fizyk poszukuje najmniejszej pierwotnej cząstki i odkrywa nieskończoną miłość. Tajemnica ma cechy transcendentalne, a dążenie do oświecenia może przenosić człowieka ze sfery fizycznej egzystencji do sfery boskości.

Odzwierciedlając coraz silniejsze powiązanie poszukiwań naukowych i artystycznych, 

Symmetry jako interdyscyplinarny film ilustruje, poprzez operę, taniec i naukę, nowoczesną i wzajemnie powiązaną podróż w nieznane. Film podąża za współczesnym fizykiem (choreografem Lukasem Timulakiem), który zmaga się z teorią wszystkiego i stara się dotrzeć do najbardziej podstawowych źródeł egzystencji. Rzeczywistość Lukasa zaczyna się zacierać, jego okrycie rozwija się jako taniec między wyobraźnią a rozumem, oczarowanie muzyką (sopranistka Claron McFadden). Reżyser Ruben van Leer umiejętnie wykorzystuje unikalną grę choreografii i dźwięku, aby przekształcić scenerię Zderzacza Hadronów w wizję wewnętrznego świata fizyka. Pochłonięty doświadczeniem otarcia się o wyższą moc, Lukas przenosi się do bezkresnego krajobrazu. W przestrzeni bez czasu, w zawieszeniu między napięciem przeciwieństw, powstają warunki dla nieskończonej twórczej potencjalności. W muzyce ujawnia się ukryta jedność. Przed Wielkim Wybuchem rozpoczyna się niekończąca się historia…

Symmetry unraveled to film dokumentalny o zderzeniu sztuki i nauki z największą na świecie maszyną: akceleratorem cząstek w CERN. Towarzysząc taneczno-operowemu filmowi Symmetry, odsłania zwyczajną ciekawość w centrum fascynacji człowieka nieznanym.

Skąd przychodzimy? Czym jesteśmy? Dokąd zmierzamy?

Malarz postimpresjonistyczny Paul Gauguin zwięźle podkreśla zwięzłą i nierozwiązaną tajemnicę, która wywoływała ludzką ciekawość. Czy to dzięki zdolności intuicji czy logiki, niewiarygodne pragnienie wiedzy człowieka zainspirowało niezliczoną ilość pytań, innowacji i osiągnięć – ostatecznie napędzając ewolucję i kształtując nasze obecne rozumienie świata naturalnego. Nakręcony równolegle w celu uzupełnienia i wizualnego rozwinięcia filmu Symmetry, Symmetry unraveled przynosi kontekst kreatywnej synergii wywołanej zderzeniem sztuki i nauki. Odkrywając ludzką twarz za tym bezprecedensowym multidyscyplinarnym przedsięwzięciem, perspektywy zarówno kreatywnych, jak i naukowych zespołów wspierających, zręcznie ujawnia wspólną płaszczyznę, która leży na przecięciu dyscyplin. Od fizyka i artysty Robberta Dijkgraafa do głównego teoretyka CERN Johna Ellisa, po sopranistkę Claron McFadden, każdy głos oferuje inny wgląd w inspirację, która napędza kreatywne poszukiwania – oferując ramy dla nowych sposobów widzenia, zrozumienia, bycia. Z kulminacją talentu artystycznego i naukowego zajmującego się złożonym tematem początków, reżyserka Juliette Stevens podkreśla, że dyscypliny są zjednoczone wspólną ścieżką “ku prostocie, ku pięknu, ku esencji”. Dzięki ujęciom „zza kulis” niezwykłych scenerii, od głębokiego podziemia w CERN-ie, do boliwijskich pustyń solnych, jasno wybrzmiewa oddanie pięknu. Za przeczuciem możliwości nowego rodzaju twórczej współpracy, Symmetry unraveled oferuje własne, obiektywne rozważania o przyszłych pomostach do odkrycia.

Trailery:

www.vimeo.com/120676848

www.vimeo.com/108172317

Unnamed Sound Sculpture

Reż. Daniel Franke, Cedric Kiefer | Niemcy 2012 | 4 min 56 s

Muzyka: Machinefabriek – “Kreukeltape”, tancerka: Laura Keil

Rzeźba kinetyczna stworzona za pomocą danych ruchowych zarejestrowanych przez motioncapture, a następnie złożonych w nową formę choreograficzną.

PREMIERA POLSKA

Unnamed Soundsculpture to poszerzona animacja, kinetyczna rzeźba dźwiękowa oparta na zarejestrowanych danych ruchu tancerki Laury Keil, stworzona przez berliński duet Daniela Franke i Cedrica Kiefera. Utwór jest eksperymentalną animacją w trójwymiarowej przestrzeni, która bada ruch i dźwięk poprzez rozdzielające się cząstki. Wizualne punkty odniesienia odbijają się od ziemi, aby nadać animacji wymiar fizyczny. Ta konstelacja tańca nie tylko symuluje czysto wirtualną przestrzeń, ale także złożoną dynamikę ruchów ciała. Niespójne formy pokazują, że postać niemal sama kreśli swoje ruchy w przestrzeni, gdy pojawia się nowa rzeczywistość, której symulowana estetyka wykracza daleko poza kod liczbowy.

Animacja poprzez trójwymiarowy obraz pozwoliła twórcom na całkowicie swobodną obsługę aparatu cyfrowego, bez ograniczeń perspektywy. Kamera reaguje również na dźwięk i wspiera fizyczną imitację utworu muzycznego przez wykonawcę. Modyfikacja materiału może konsekwentnie tworzyć nowe wersje wideo, z których każda oferuje inną kompozycję zarejestrowanego wykonania. Wielowymiarowość utworu jest nieodłącznym elementem każdego ruchu tancerki, ponieważ materiał filmowy pozwala na uzyskanie szerokiej różnorodności wyobrażalnych perspektyw.

Podobnie do rysunku, pojedynczy punkt może się wydawać bardzo abstrakcyjny, ale im więcej punktów jest ze sobą połączonych, tym bardziej złożony i namacalny staje się obraz. Cyfrowe ciało, złożone 22 000 punktów, wydaje się więc tak realne, jakby ponownie ożywało.

Dokumentacja: https://vimeo.com/38874664

http://onformative.com

Fb: https://web.facebook.com/onformative

???????? (Firebird)

Reż. Velislava Gospodinova | Bułgaria 2016 | 7 min. 7 s.

Produkcja: Velislava Gospodinova – Red Stroke, współpraca: Bottleship VFX, przy wsparciu Bulgarian National Film Center, scenariusz: Velislava Gospodinova, design: Velislava Gospodinova, muzyka: Smallman, choreografia: Galina Srebreva, animacja: Velislava Gospodinova, Daniel Chalakov, efekty wizualne, renderowanie: BOTTLESHIP VFX, tancerze: Kristina Chochanova, Stefan Vuchov

Artystyczna animacja spaja muzykę i choreografię i wirtualnie wykreowany obraz w magiczny świat, w którym miłość jest wiodącą metafizyczną siłą pokonującą życie i śmierć.

Trailer: https://vimeo.com/197160359

Strona: http://velislavagospodinova.com

Cubed

Reż. Mitchell Rose,Susan Van Pelt Petry, Shane Mecklenburger| USA 2017 | 3 min. 29 s.

Choreografia: Susan Van Pelt Petry, media: Shane Mecklenburger, kompozytor: William Goodrum, tancerze: Josh Anderson, Biag Gaongen, Gina Hoch-Stall, Fenella Kennedy

Cyfrowy film tańca, który w kubicznym przeobrażeniu ciała odkrywa metafory międzyludzkich granic i izolacji.

PREMIERA POLSKA

Dokumentacja (making-off) https://youtu.be/lN1pfq7WC2I

Organizatorzy projektu CST: Fundacja Artystyczna PERFORM oraz Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Projekt CST współfinansuje m.st. Warszawa

Partner projektu CST: Dom Kultury Kadr

www.centrumsztukitanca.eu

24.10, środa, 19.00

Stefan Wesołowski “Kompleta”

koncert

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacje online lub w DK Kadr

Niezwykłe i nowatorskie dzieło oparte na tekście modlitwy brewiarzowej. Utwór na dwa głosy, kwartet smyczkowy i delikatną elektronikę.

Stworzył go Stefan Wesołowski, wybitny kompozytor, skrzypek i producent muzyczny. Wesołowski to artysta wszechstronny, pisze muzykę teatralną i filmową, nagrywa albumy chętnie wydawane przez amerykańskie i europejskie wytwórnie. Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także znalazł się w prestiżowym gronie nominowanych do Paszportu Polityki 2017.

„Kompleta” powstała na zamówieni oo. Dominikanów z Gdańska w 2006 roku, dwa lata później kazała się w niewielkim nakładzie płyta i dopiero reedycja i ogólnoświatowa dystrybucja znakomitego francuskiego wydawnictwa Ici D’aillurs przyniosła  zasłużone międzynarodowe laury.

„Kompleta” opiera się na dwugłosie, na zawołaniach i odpowiedziach. Głosy oparte są na tradycyjnym smyczkowym fundamencie skrzypiec, altówki i wiolonczeli. Wesołowski doskonale potrafi także odciąć się od tradycyjnych metod kompozytorskich, włączając w muzyczną przestrzeń subtelne elektroniczne plamy, które poszerzają dynamiczny koloryt  utworu. Co interesujące, artysta decyduje się nie wybierać miedzy sferą nowoczesności a sferą tradycji – on je godzi i harmonizuje, szukając właściwego balansu, nie deformując żadnej z nich, ani żadnej nie zdradzając.

Dzieło Wesołowskiego jest dla wszystkich miłośników muzyki współczesnej poszukujących nowych brzmień idealna bramą do światów wypełnionych stylowością, intensywnością i mistycyzmem. Bez fałszywej skromności – jest arcydziełem.

Wystąpią: 

Maja Siemińska  -  głos

Robert Pożarski  -  głos

Stefan Wesołowski  -  1 skrzypce

Anita Jarzębska  -  2 skrzypce

Jakub Szwarc  -  altówka

Anna Śmiszek  -  wiolonczela

Michał Jacaszek  -  elektronika

Koncert w ramach festiwalu "Muzyka Wiary, Muzyka Pokoju" we współpracy z Centrum Myśli Jana Pawła II

28.10, niedziela, 17.00

Odkrycie Europy

teatroteka

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefonicznie

Telewizyjna realizacja sztuki Beniamina Bukowskiego w reż. Jagody Madej.

Bohaterkami tej postdramatycznej opowieści są trzy kobiety w różnym wieku, które czekają na przybycie mężczyzny. Z rozmowy, którą toczą, można przypuszczać, że były kolejno kochankami tego samego mężczyzny. Właściwie nic się nie dzieje, postaci dialogują ze sobą, czasem monologują do widza (kamery) i… czekają na kogoś, kto nie przychodzi. „Sytuacja jak u Becketta” – komentuje jedna z nich i staje się jasne, że autor prowadzi tu żartobliwą grę z konwencją teatralną nawiązując ostentacyjnie do poetyki „Czekając na Godota”. To zresztą nie jedyna gra literacka, z jaką mamy do czynienia w tej sztuce. Imiona kobiet: Maria, Pinta i Nina (nazwy okrętów Kolumba), a także imię mężczyzny, na którego czekają – Krzysztof, są wyraźnym sygnałem, że nie mamy tu do czynienia wyłącznie z pogawędką porzuconych kobiet o relacjach męsko-damskich. To raczej teatralny, pełen literackiej metafory, ironii i dowcipu dyskurs m.in. o miejscu Europy i Europejczyków we współczesnym świecie.

Sztuka Beniamina Marii Bukowskiego (ur. 1991) otrzymała II nagrodą w konkursie zamkniętym na utwór dramatyczny dla TEATROTEKI rozpisanym w 2016 roku przez WFDiF oraz Stowarzyszenie Autorów ZAiKS. Jest to pierwsza realizacja tekstu pochodzącego z tego konkursu.

Ciekawostki

Loty w tunelu aerodynamicznym w Warszawie

Żywopłot – praktyczne przemyślenia

Jaki sport warto uprawiać na wiosnę

Przełam rutynę i zorganizuj wyjątkową randkę. Jak? Podpowiadamy!

Copix najlepszy serwis kserokopiarek Konica Minolta

How to Build a Great Web & Mobile Marketplace

Bezpieczne Sylwestrowe Szaleństwo

Druk 3D z nylonem

Jak zachęcić dziecko do aktywności na zewnątrz nawet w deszczowe dni?

Przedszkole Pruszków - wybierz Koziołki

Opieka nad bliskimi zmagającymi się z NTM

Kamizelka wraca na salony

Muzyka, której szukasz

Czy warto zlecić remont firmie?

Agencja ochrony Warszawa: zadbaj o bezpieczeństwo na każdym poziomie

Zwierzak w prezencie – i co dalej?

Czym się charakteryzują lampy UV do wody?

Jaki prezent na Wielkanoc wybrać?

Oczyszczające zabiegi na twarz – co wybrać?

Co zrobić, żeby szybko zasnąć?

Historia zakładów bukmacherskich w Polsce

Dlaczego Firmy Przeprowadzkowe są Potrzebne?

Torebki Monnari - listonoszki i shopperki na jesień 2021

Zalety kursów online przygotowujących do matury z matematyki

Pergole tarasowe - idealne rozwiązanie dla twojego domu

Ta która przeżyła...

Sterowanie oświetleniem - urządzamy inteligentny dom

Petsitters - domy tymczasowe dla zwierząt domowych

HPV a brodawki - co warto wiedzieć?

Kompleksowe sprzątanie mieszkania - Warszawa, Kraków, Wrocław

Rolety - przewodnik po dostępnych rodzajach

Ubezpieczenia w Warszawie dla posiadaczy samochodów osobowych – o czym warto pamiętać?

Auto detailing – 3 sposoby na odzyskanie dawnego wyglądu samochodu

Nie masz pomysłu co podarować siostrze pod choinkę ? Sprawdź te propozycje

Jak sprawdzają się ekspresy marki Krups?

Kropelkowe nawadnianie ogrodów – co warto o nim wiedzieć?

3 sukienki, które założysz do pracy i nie zaburzysz dress-code’u!

Kiedy powinno się rozpocząć terapię DDA lub DDD?

Przełom w biznesie franczyzowym – zabezpieczenie przed ryzykiem ekonomicznym

Medical App Development

Jakie efekty może przynieść nauka poprzez zabawę

Jeśli nie garaż murowany, to może blaszany?

Buty dla dzieci - jak wybrać właściwą parę?

Jak rozwijać mięśnie na siłowni? Garść praktycznych porad

Jak ubierać niemowlę na wiosnę?

Opuchlizna nóg - jak z nią walczyć?

Szkolenia i kursy pedagogiczne dla opiekunów żłobkowych i przedszkolnych

Okulista Warszawa Wesoła - kompleksowa pomoc dla zdrowia oczu

Pomoc drogowa na terenie Warszawy

Dobry psycholog rodzinny w Warszawie - profesjonalna pomoc w PsychoCare

Kiedy zdecydować się na meble na wymiar?

Discovery Phase For Software Development: How Much Does It Cost?

Jakie buty na jesień? 5 propozycji na ciekawe stylistyki

Sale zabaw dla dzieci. Zabawa na sto dwa!

Przekąski na urodzinowe przyjęcie

Euforia czy tragedia? Jakie oczekiwania przed Euro 2020?

Zmiany w Przepisach Podatkowych na Rok 2024: Co Musisz Wiedzieć

Biuro rachunkowe – pomoc ważniejsza niż może się to wydawać!

Zamawianie online

Kolory szat liturgicznych - jakie mają znaczenie?

Spodenki rowerowe z wkładką, czyli słuszny wybór dla pasjonatów kolarstwa

Jak zorganizować udany event na gokartach i jakie są koszty?

Wdrażanie HACCP Warszawa

Mieszkanie z rynku wtórnego czy pierwotnego?

Nowa generacja klejów do zabawy - kleje pva

Zabawki dla dzieci w każdym wieku

Ręczne pranie kanapy czy profesjonalne czyszczenie – co wybrać?

Najtańsze mieszkania w polskich miastach - ranking nieruchomości

Wynajem samochodu na tydzień w Warszawie

Buty dziecięce marki bobux - zdrowie, wygoda i najwyższa jakość wykonania

Impreza Halloween w Warszawie już w tę sobotę

Domy Krępa - połączenie spokoju przedmieść z wygodą centrum miasta

Liceum dla dorosłych - sposób na uzupełnienie wykształcenia

Joga w terenie. Jak przygotować się do praktyki w terenie?

Deski gastronomiczne, na które warto zwrócić uwagę

Event firmowy? Tylko z Agencją Argentum Event!

Strategie zarządzania kapitałem w zakładach bukmacherskich

Rozwiń swoje hobby - kurs rysunku w Warszawie

Odżywki białkowe - wsparcie diety nie tylko dla sportowców

Paranoja

Jak najlepiej ubezpieczyć dziecko na rok szkolny 2022/23?

Rola gier w rozwoju dzieci

Na jaki kurs niemieckiego online warto się zapisać?

Jak zaplanować oświetlenie salonu?

Systemy gipsowe – na jaki się zdecydować?

Ekspresy do kawy - pomysł na dobry poranek

W jaki sposób przygotować się do łowienia ryb zimą?

Podolog dla seniora - czy jest konieczny?

Czy dzieci w wieku przedszkolnym potrzebują odzieży chroniącej przed deszczem?

Nie nudź się w domu – posłuchaj najlepszych koncertów

Zamki i pałace na Morawach

Kursy maturalne w Warszawie

Niebo nad Polską pełne samolotów

Kontenery na wynajem – idealne rozwiązanie do wywozu gruzu i odpadów

Najlepsze imprezy techno w tym roku - na co zarezerwować bilety już dziś?

Lokalne pozycjonowanie stron - dlaczego przedsiębiorcy powinni je stosować?

Sprzątanie biur w Warszawie - adres, który trzeba znać

Dlaczego warto zamieszkać na Ochocie?

Jakie zaproszenia ślubne warto wybrać?

Zakupy z personal shopperem

Specjalny wysłannik donosi...

Czym jest burza? Jak powstaje i gdzie jest na żywo na mapie

Zatańcz ze mną!

Dlaczego warto skorzystać z Bookero

Komu powierzyć sprzątanie mieszkania Warszawa

Jak przygotować teczkę rysunkową?

Automatyzacja procesów rozliczania czasu pracy dzięki biometrii

To nie musi kosztować...

Jak bezproblemowo przeprowadzić remont mieszkania w bloku?

Pokaz mody przerwany przez zabójstwo

Firma sprzątająca biura – czy sprawdzi się jako biznes?

Co ile ćwiczyć brzuch?

Co sprawia największe trudności w nauce języka angielskiego i jak można to zmienić?

Zrezygnuj z tłuszczu, ale nie ze smaku – czym podkręcić smak niskotłuszczowych dań?

Bez wychodzenia z domu – gdzie w stolicy najlepiej zamówić burgera

Dlaczego należy chronić się przed stonkami ziemniaczanymi?

5 pomysłów na zabawę z psem

Jakie suplementy przyjmować będąc wegetarianinem?

Prywatne przedszkole - wszystko co najlepsze dla twojego dziecka

Berberyna - czy pomaga na trawienie?

Umowa o pośrednictwo - do czego zobowiązuje i czy warto ją podpisać?

Problemy ze snem?

Naprawa iphone

Jak sobie radzić z chronicznym zmęczeniem?

Festiwale muzyczne – jak wybrać najlepszy?

Podłoga drewniana – idealna do każdego wnętrza

Agencja eventowa w Warszawie? Wiemy, którą firmę wybrać

Dlaczego warto uczyć dzieci rysunku?

Jak wybrać ekipę do remontu mieszkania w Warszawie?

Alkoholowe inspiracje dla przyszłych par młodych

Odkryj magiczny świat wraz z Elle i Lottie

Komplet dresowy - jak nosić i z czym łączyć?

Jaki ekran wybrać do kina samochodowego lub plenerowego?

Jak dbać o dobrą jakość lodowiska?

Podróż Polska-Szwajcaria Busem

Luksusowe wille w Konstancinie

Jak zaplanować remont w mieszkania?

Dobry catering dietetyczny w Warszawie, czyli jaki? Podpowiadamy, jak wybrać dietę pudełkową

5 pomysłów na prezent ślubny

Jaką umowę podpisać z wykonawcą usługi?

Gdzie sprawdzają się ogrodzenia grzebieniowe i dlaczego je wybrać?

Tak to miało być...

Jak uczyć się podczas studiów, by osiągać dobre wyniki?

Który sklep jest najtańszy: Lidl czy Biedronka?

Kiedy warto skorzystać z zabiegów medycyny estetycznej?

Popularne festiwale - bilety na imprezy masowe

Atrakcje w Jantarze

Wykorzystanie uprawnień budowlanych w małych i dużych przedsiębiorstwach

Jak mieszka się na Mokotowie?

Luksusowe aranżacje: jak stylowo połączyć nowoczesne klamki drzwiowe z ekskluzywnym wystrojem wnętrza?

Powiadom o imprezie

Info na czerwony pasek PSI

Zamów fotoletter

Wolna sobota

Kadr - taniec i teatr

Październik

4.10, czwartek, 18.00

Emilia Plater w potyczce pod Szawlami

historia w ożywionych obrazach

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefoniczne

Według obrazu Wojciecha Kossaka. Powstanie Listopadowe, patriotyczny zryw przeciwko Rosji rozpoczęty 29 listopada 1830 roku, objęło swoim zasięgiem również teren Litwy.  Emilia Plater, 24-letnia szlachcianka z Wilna, postanawia włączyć się do powstania. Zbiera swój własny oddział i walczy z Rosjanami. Emilia staje się legendą i symbolem patriotki walczącej o niepodległość Ojczyzny.

Spektakularna scenografia i barwne kostiumy przenoszą widzów do przeszłości, pozwalając niejako wejść do wnętrza obrazu, przyjrzeć się jego bohaterom, usłyszeć ich rozmowy i poznać kontekst historyczny wydarzeń uwiecznionych przez artystę. Każdej historii fabularnej towarzyszy komentarz narratora – w tej roli Olgierd Łukaszewicz, który opowiada o historycznym tle wydarzeń przedstawionych w filmie.

Cykl edukacyjny wyprodukowany został przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Projekt sfinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017–2021. 

Reżyseria: Marek Brodzki

Zdjęcia: Arek Tomiak i Paweł Flis

Scenografia: Marek Warszewski

Kostiumy: Katarzyna Lewińska

Więcej: www.wfdif.pl/pl/historia-w-ozywionych-obrazach

 

6.10, sobota, 19.00

“Narysowałam więcej, niż tu widać”

spektakl Strefy WolnoSłowej

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefonicznie

Jak działa pamięć, co pamiętamy, o czym zapominamy? Jak ze skrawków pamięci i wspomnień odtworzyć znajome miejsca, ludzi, emocje? Impulsem do stworzenia spektaklu stały się wydarzenia ostatnich lat związane z przybywaniem do Europy uchodźców i z reakcjami naszego społeczeństwa na ten fenomen. Jak to się stało, że zapomnieliśmy, że sami byliśmy uchodźcami, musieliśmy uciekać przed wojną czy prześladowaniami? Inspiracją do pracy wielopokoleniowej grupy Strefy WolnoSłowej, w której spotkali się uchodźcy, migranci i Polacy była książka “Pamiętam, że…” Georges’a Pereca, fragmentaryczna opowieść o Paryżu, przywołująca wspomnienia, drobne zdarzenia z życia codziennego, miejsca i historie, których nie znajdziemy w podręcznikach historii, ale które w istotny sposób tworzyły tkankę codzienności.

Z opowieści uczestników warsztatów Strefy Wolnosłowej wyłania się mnogość obrazów opisujących historię lat powojennych z perspektywy osób pochodzenia polskiego oraz tych, które przybyły do Polski w poszukiwaniu lepszego życia, miłości, ucieczki przed prześladowaniami. Małe historie przeplatają się z wydarzeniami z wielkiej historii, a widz zostaje zaproszony do ułożenia tej rozsypanej układanki w swój atlas, gdzie sam zdecyduje, które z wydarzeń i obrazów są najistotniejsze w opisie dzisiejszego świata.

Realizatorem projektu jest Fundacja Strefa WolnoSłowa.

Partnerem jest Bemowskie Centrum Kultury, w którym spektakl "Gdybyśmy byli kotami, nikt by nas nie zatrzymał” odbędzie się 26 października 2018.

Realizacja projektu jest możliwa dzięki Funduszowi Animacji Kultury Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej.

 

8.10, poniedziałek, 19.00

frau blush

performans taneczny

sala: Broadway

wstęp: 10 zł, zakup biletu online lub w DK Kadr

 

PREMIERA: „frau blush”

HOTELOKO movement makers / Agata Życzkowska / Wojciech Grudziński

(Projekt współfinansuje przez m.st. Warszawa)

Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, DK KADR, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa

Koncepcja / reżyseria / dramaturgia: Agata Życzkowska

Choreografia: Wojciech Grudziński

Współpraca choreograficzna: Magdalena Przybysz

Wykonanie: Wojciech Grudziński / Katarzyna Kafel / Agata Życzkowska

Grafika: Maciej Bychowski

Prowadzenie spotkania po spektaklu: Jadwiga Majewska

Produkcja: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Partnerzy: Dom Kultury Kadr / Teatr BAZA / Fundacja Artystyczna PERFORM

Projekt współfinansuje m.st. Warszawa

Patronat medialny: portal taniecPOLSKA.pl, TVP Kultura, RDC, e-teatr, miesięcznik TEATR, teatrdlawas, TANIEC, teatralia.com.pl, Warsawholic, Notes na 6 tygodni, Going.

Spektakl zawiera sceny nagości

„Jakie jest Twoje najpiękniejsze przeżycie związane z kobiecością?

Ile widzisz w sobie swojej matki?

Jakie słowa kojarzą Ci się z kobietą?

blush?

rumieniec, kwiat, spojrzenie, różowy kolor jutrzenki, róż do policzków

kwiat: róża, czołówka, elita, śmietanka

spojrzenie: perspektywa, wizja, postawa, opinia, orientacja

policzek: poniżenie, gafa, obelga, zniewaga

rumiane lica: jagody, puca, pyza, kluska, buła

różowa: świetlana, pozytywna, korzystna, obiecująca

wywołać rumieniec na twarzy, zarumienić się, zaczerwienić się, zawstydzić”.

Agata Życzkowska

„Puenta należy do kobiet”.

Wojciech Grudziński

Performans taneczny dialogujący z rzeczywistością XXI wieku, w którym kobieta i jej rozmaite oblicza są tematem dyskusji. Spojrzenie na temat nie-kobiecości z różnych perspektyw. Jak istotne są różne role społeczne, które są nam przypisane lub wybrane przez nas. Spektakl „frau blush” to próba dotknięcia tematu, jak ważny jest obraz siebie, który mamy wewnątrz oraz obraz siebie, który przekazujemy innym. Jakie znaczenie ma umysł świadomy i to na czym się w życiu koncentrujemy, a jakie umysł podświadomy i to co mamy w sobie wytrenowane poprzez proces socjalizacji, który trwa od dziecka. Jaki wpływ mają na nas różne grupy społeczne, do których przynależymy, a jakie nasze osobiste doznania i ścieżka życia, którą sami tworzymy? Spektakl oparty na połączeniu działań performatywnych z tańcem współczesnym zbudowany z różnych opowieści. Nie-tylko dla kobiet.

Premiera w ramach programu Centrum Sztuki Tańca w Warszawie.

Po spektaklu rozmowa z widzami. Spotkanie prowadzi Jadwiga Majewska.

Podziękowania dla Kariny, Basi, Łucji, Kacpra, Zuzi, Marty, Wojtka, Tomka, Helenki, Barbary, Ani, Ilony, Teresy, Hielde, Sigrun, Julii, Kathariny, Josha, Marianne, Moniki, Heather, Marii, Sandro i innych osób, które opowiedziały swoje historie.

AGATA ŻYCZKOWSKA

Aktorka, performerka, reżyserka, dramaturżka, producentka. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi (2001). Od początku związana z teatrem fizycznym, m.in. brała udział w projektach Eugenio Barby i Odin Teatret (Dania). Grała w wielu spektaklach współpracując m.in. z takimi choreografami i reżyserami jak Jérôme Bel (polska wersja „The Show Must Go On”), Anna de Manincor/ZimmerFrei, Thomas Harzem, Iwona Kempa, Paweł Paszta. Otrzymała nagrodę im. H. Konieczki dla Najlepszego Młodego Aktora w sezonie 2002/2003 oraz nagrodę za rolę Venticelli w spektaklu „Amadeusz”/reż. Waldemar Zawodziński, przy którym była także asystentką reżysera, a także nagrodę zespołową podczas I Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy 2002 za spektakl „Rodzina Wampira”/reż. Paweł Szkotak (także asystentka reżysera).

Była Redaktor Naczelną pisma społeczno-kulturalnego „RAZEM. Świat w naszych oczach” (2003-2007). Przez kilka lat współpracowała z Fundacją Ciało/Umysł jako koordynatorka i producentka Festiwalu Ciało/Umysł oraz Warszawskiej Sceny Tańca (2011-2013). Zrealizowała kilka projektów edukacyjno-kulturalnych dla młodzieży we współpracy z Magdaleną Przybysz i Dawidem Żakowskim. Prezeska Fundacji Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ (od 2009) i dyrektorka Centrum Sztuki Tańca w Warszawie (od 2017). Jest założycielką Teatru HOTELOKO movement makers (2011), gdzie zrealizowała jako producentka, aktorka i reżyserka kilkanaście spektakli, m.in. wyreżyserowała cztery spektakle we współpracy z Magdaleną Przybysz: „frau / mujer / femme” (2016), „#moiprzyjacieletancza” (2016), “Absolutely Fabulous Dancers” (2017), „INSTA SHOW” (2018) oraz spektakl dla dzieci i młodzieży pt. „DARKLENA” (2018) we współpracy z Wojciechem Grudzińskim.

WOJCIECH GRUDZIŃSKI

Tancerz i choreograf, absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. R. Turczynowicza w Warszawie oraz Wydziału Tańca Współczesnego Codarts w Holandii. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Podczas edukacji tanecznej brał udział w przedstawieniach m.in. takich choreografów jak Itamar Serussi, Hans van Manen, Ed Wubbe oraz JiÅ™í Kylián. Ponadto współpracował z Jensem van Daele, Davidem Bolgerem, Martą Ziółek, Magdaleną Przybysz, Olą Osowicz i Ulą Sickle. Był jednym z artystów warszawskiej wersji spektaklu „Gala” Jérôme’a Bela, którego premiera odbyła się w Nowym Teatrze w ramach Festiwalu Ciało/Umysł 2017. Jednocześnie rozwija własną praktykę choreograficzną. Zrealizował projekt z akademią La Cambre / Ecole nationale supérieure des arts visuels w Brukseli. W latach 2016/2017 stworzył dwie prace solowe: „SLAVE4YOU dlaciebiedlarodziny” oraz „PAX”. W 2018 roku Wojciech był rezydentem w Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk (Stary Browar Nowy Taniec w ramach Solo Projektu Plus 2018), realizując prace POPULUXE. Współpracuje z HOTELOKO movement makers: brał udział w performansie „#moiprzyjacieletancza”, współtworzył choreografię i brał udział w spektaklu Magdaleny Przybysz „Absolutely Fabulous Dancers” oraz zrealizował choreografię do spektaklu Agaty Życzkowskiej „DARKLENA”.

HOTELOKO movement makers:

JESTEŚMY TAM, GDZIE JEST DOBRY FLOW.

www.facebook.com/HOTELOKO

www.fundacjarozwojuteatru.pl

Organizatorzy projektu CST: Fundacja Artystyczna PERFORM oraz Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Projekt CST współfinansuje m.st. Warszawa

Partner projektu CST: Dom Kultury Kadr

www.centrumsztukitanca.eu

 

11.10, czwartek, 18.00

Bitwa pod Samosierrą

historia w ożywionych obrazach

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefoniczne

Ekranizacja obrazu Horace’a Verneta. Napoleon Bonaparte podbija Europę. Udział w wojnach napoleońskich daje Polakom nadzieję na pokonanie mocarstw zaborczych i odzyskanie niepodległości. Polacy, bohatersko i ofiarnie walcząc w armii Napoleona, zyskują nieśmiertelną sławę - między innymi dzięki szarży w wąwozie Somosierra w listopadzie 1808 roku.

Spektakularna scenografia i barwne kostiumy przenoszą widzów do przeszłości, pozwalając niejako wejść do wnętrza obrazu, przyjrzeć się jego bohaterom, usłyszeć ich rozmowy i poznać kontekst historyczny wydarzeń uwiecznionych przez artystę. Każdej historii fabularnej towarzyszy komentarz narratora – w tej roli Olgierd Łukaszewicz, który opowiada o historycznym tle wydarzeń przedstawionych w filmie.

Cykl edukacyjny wyprodukowany został przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Projekt sfinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017–2021. 

Reżyseria: Marek Brodzki

Zdjęcia: Arek Tomiak i Paweł Flis

Scenografia: Marek Warszewski

Kostiumy: Katarzyna Lewińska

 

12.10, piątek, 19.00

Meblościanka

spektakl teatralny

sala: Broadway

wstęp: 15 zł, bilety do nabycia online lub w DK Kadr

Fundacja ART_committed przedstawia spektakl, jak tytułowy mebel, złożony z wielu półek, a na każdej półce inny problem, inny bohater, inna bohaterka. Z różnych światów, różnych porządków, jak Polka katoliczka i Feministka.

Surrealistyczna opowieść o duchach uwięzionych gdzieś pomiędzy... pomiędzy lodowiskiem a pożarem, pomiędzy zrozumieniem a wrogością, tragedią a groteską.

 Bohaterowie spektaklu zadają trudne pytania o współczesność, dylematy moralne, wartości. Jak walczyć ze stereotypami, szukać tożsamości, oswajać seksualność?

Zapraszamy na wielopółkową zabawę konwencjami, która nie pozostawi Cię obojętnym!

Oparta na autorskim tekście Pauliny Daneckiej i Tomasza Jękota „MEBLOŚCIANKA” to spektakl o niepoprawności i niejednoznaczności. Polka katoliczka i Feministka w jednym płoną domu, przy jednym stole wywołują duchy i rekonstruują wydarzenia.

Symultaniczne działania, niejednoznaczne dialogi i topniejący lód pod stopami opowiadane są ruchem, słowem, emocją.

Pogubione duchy rozliczają się ze swoimi biografiami, odbrązawiają postawione im za życia pomniki i szukają zrozumienia wśród żywych. Rozwibrowane, ponownie ucieleśnione, oddają się fizyczności. Czy znajdą spokój? Czy ktoś je wysłucha?

Tekst: Tomasz Jękot i Paulina Danecka

Reżyseria: Błażej Peszek

Muzyka: Michał Paduch

Obsada: Joanna Chułek, Natalia Dinges, Magdalena Fejdasz, Paulina Jóźwicka, Jakub Krawczyk, Robert Wasiewicz.

Czas: 65 minut

Projekt jest współfinansowany przez m. st. Warszawa.

 

13.10, sobota, 18.00

Woda na Młyn

potańcówka

sala: Marzyciel/hol

wstęp wolny

Potańcówka wiejsko-miejska to kwintesencja folku, zabawy i radości ze wspólnego tańca. Prowadzący przybliżą uczestnikom zabawy i tańce tradycyjne z Kurpi, Suwalszczyzny, różnych części Karpat, a także ze starej Warszawy i Lwowa. Będziemy tańczyć do autentycznych nagrań wiejskich muzykantów, przedwojennych szlagierów miejskich podwórek oraz współczesnej muzyki folkowej - polskie i zagranicznej.  Potańcówkę poprowadzą: Mariusz Żwierko oraz Blanka Miętkiewicz wraz z tancerzami zespołu Woda na Młyn.

Grupa taneczna Woda na Młyn powstała w grudniu 2013 roku z inicjatywy tancerzy oraz instruktorów, byłych członków warszawskich uczelnianych zespołów pieśni i tańca. Z miłości do folkloru i chęci kontynuowania swoich pasji stworzyli zespół, który wypełnia nie tylko warszawską, ale też ogólnopolską niszę tańca ludowego. Korzystając i czerpiąc z polskiego folkloru, Woda na Młyn tworzy kompozycje stylizowane do współczesnej muzyki folkowej i jazzowej bazującej na muzyce ludowej i szlacheckiej. Woda na Młyn to zespół, który szuka inspiracji i powiązań międzykulturowych, łączy dyscypliny sztuki i szuka nowych kontekstów scenicznych dla tańca ludowego, traktując go, jako środek artystycznego wyrazu.

Zespół ściśle współpracuje z Teatrem Pijana Sypialnia, a owocem tej współpracy są koncerty, spektakle z udziałem kilkudziesięciu artystów – Koncert Świąteczny, Koncert Miasto/Wieś czy spektakl „Wesele”. Od lipca 2016r „Woda na Młyn” działa, jako projekt stały Stowarzyszenia „Passionfruits”, realizując między innymi projekt „Carpathia - Connecting Cultures”.

 

22.10, poniedziałek, 19.00

Ciemność. To, co jest ukryte

teatr tańca

sala: Broadway

wstęp: 10 zł, bilety do nabycia online lub w DK Kadr

Teatr CHOREA / „Ciemność. To co jest ukryte”

(Projekt współfinansuje m.st. Warszawa)

Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, DK “KADR”, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa

Tytuł: “Ciemność. To co jest ukryte”

Reżyseria i choreografia: Janusz Adam Biedrzycki, Magdalena Paszkiewicz

Scenariusz i dramaturgia: Wiktor Moraczewski

Muzyka: Tomasz Krzyżanowski

Przygotowanie muzyczne: Joanna Filarska

Kostiumy: Mateusz Bidziński

Realizacja dźwięku: Marcin Dobijański

Reżyser i światła: Tomasz Krukowski

Wizualizacje: Paweł Klepacz

Multimedia interaktywne: Aleksander Dynarek

Obsada: Joanna Chmielecka, Anna Chojnacka, Barbara Cieślewicz, Ewa Otomańska, Aleksandra, Szałek, Aleksandra Ziomek, Przemysław Bitner, Tomasz Hołubowicz, Grzegorz Nasalski

Po spektaklu spotkanie prowadzi Jadwiga Majewska.

Ciemność? Boję się jej. Takiej odpowiedzi udzieliłaby większość z nas. Dla obawiających się ciemności jest ona przede wszystkim brakiem czegoś, do czego przywykliśmy, co daje nam poczucie bezpieczeństwa i pewności. Jej barwa jest utożsamiana ze złem, lękiem, światem nieznanym. Ale czasami i ci zalęknieni pragną wtulić się w ciemność ? z myślą o zatrzymaniu ruchu materii, z nadzieją na osiągnięcie spokoju i wytchnienia. Ciemność jest zaskakująca, pociągająca, pełna szeptów i szelestów, które warto usłyszeć. Większość ludzi potrzebuje ciemności. Takiej ciemności, w której mogliby się na chwilę zatrzymać i… ZOBACZYĆ WIĘCEJ. Jak brzmi Twoja Ciemność? Boisz się jej? A może wręcz przeciwnie, bardzo jej pragniesz?

Wiktor Moraczewski, dramaturg

Spektakl „Ciemność. To co jest ukryte” to kolejny etap współpracy tancerzy Teatru Chorea z osobami niewidomymi i słabowidzącymi. Muzyczno-ruchowy projekt jest odzwierciedleniem widzialności osób narażonych na marginalizację, których życie zostało rozerwane pomiędzy światłem/ciemnością, dźwiękiem/ciszą, ruchem/bezruchem. Muzyka wykonywana jest na żywo. Warstwa literacka spektaklu została wzbogacona o wątki naukowe.

Codzienny cykl życia człowieka podzielony jest na dwie fazy. Podczas jednej dominuje światło, w drugiej natomiast – ciemność. Porządek ten został, od pewnego momentu w historii cywilizacji, zaburzony przez skąpanie świata w sztucznym świetle. Wówczas to nasiliły się intuicje i przeświadczenia, które kategoryzują ciemność jako obszar zła, natomiast światłu przypisują walory wydobywania dobra i jasności, ułatwiającej funkcjonowanie w codziennym życiu.

Z naukowego punktu widzenia całkowita ciemności nie istnieje. Wszystkie ciała emitują bowiem promieniowanie elektromagnetyczne – światło. Osoby niewidome i słabowidzące postrzegają ciemność zupełnie inaczej. Ciemność to dla nich znajomy obszar bezpieczeństwa, to poczucie podmiotowości, wolności, to także ramy wyrażania radości i swobody we własnym działaniu. Niewidomi posiadają narzędzia i umiejętności, by żyć w ciemności. Nie boją się jej, ale traktują ją jako naturalne środowisko życia.

www.chorea.com.pl

Teaser spektaklu:

film: Paweł Klepacz

https://m.youtube.com/watch?v=qZhz1z1_dsY

Obejrzyj galerie zdjęć:

fot. HaWa:

https://www.facebook.com/pg/choreateatr/photos/?tab=album&album_id=1377958462312835

fot. Harmony Art:

https://www.facebook.com/pg/choreateatr/photos/?tab=album&album_id=1391614764280538

Teatr CHOREA to grupa artystów, performerów, muzyków, tancerzy, aktorów, praktyków i teoretyków teatru. Nazwę zapożyczyła od starogreckiego terminu oznaczającego trójjednię muzyki, słowa i ruchu. Teatr powstał w 2004 roku w Lublinie. Od 2007 roku posiada swoje stałe miejsce w dawnych fabrykach Scheiblera przy ul. Tymienieckiego 3 w Łodzi, gdzie wraz z fundacją Łódź Art Center tworzy Fabrykę Sztuki. W początkach działalności twórczej Teatr CHOREA realizował badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorując kulturę Antyku. Obecnie zajmuje się współczesnymi formami teatru, muzyki, tańca, sztuki performance i współczesnym materiałem literackim, tworząc spektakle, w których konfrontują się tradycja i nowoczesność. Zespół wytworzył własną technikę treningu, polegającą na pracy z ciałem, głosem i rytmem, pracy z partnerem i pracy w grupie. Celem metody jest badanie materii ruchu, dźwięku i słowa, połączonych w integralną całość. Zespół teatru koncentruje się również na pracy w środowiskach zagrożonych wykluczeniem społecznym. CHOREA współpracuje z wieloma grupami i artystami z całego świata. Prowadzi cykle warsztatów teatralnych i muzycznych w Polsce i za granicą. Od 2010 roku, naprzemiennie, co dwa lata, organizuje międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy i ogólnopolski Festiwal Teatralny Perspektywy. Przy teatrze działają grupy artystyczne: Chór Teatru CHOREA, Brzydal, Vidomi, Ciemność i Take Over.

Janusz Adam Biedrzycki – aktor, tancerz, choreograf, instruktor teatralny. Absolwent UMCS w Lublinie, kierunku kulturoznawstwo, specjalizacja folklorystyka i etnologia, teatrologia i filmoznawstwo. Absolwent UŁ kierunku zarządzanie kulturą. Współzałożyciel Teatru CHOREA. Członek kursu „Pedagog w Teatrze” organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Współpracował z teatrami: Nettheatre w Lublinie, Teatr „Pinokio” Łódź. Autor choreografii do spektakli „Koguty Borsuki i inne Kozły…” reż. Iga Załęczna oraz monodramu „Upadek Psycho-Somatic-Gaym. Pomysłodawca i realizator cyklu warsztatów zakończonych spektaklem „Brzydal”. Stypendysta MKiDN w latach 2010 oraz 2014 i Urzędu Miasta Łodzi w 2013r./2017r. Pomysłodawca i realizator projektu “Vidomi” oraz “Vidomi-Kontynuacje” cyklu warsztatów tanecznych zakończonych spektaklem, z udziałem osób niewidomych i słabowidzących. Współtwórca podręcznika “Trening fizyczny aktora” we współpracy z Łódzką Szkołą Filmową, przy wsparciu IMiT-u.

Magdalena Paszkiewicz – tancerka, reżyserka, choreograf, magister fizyki, doktor nauk ekonomicznych, instruktorka tańca współczesnego. W latach 1998-2013 związana z Teatrem Tańca „PRO” Łódzki Dom Kultury. Najważniejsze premiery jako współtwórczyni i tancerka: “BorderLine” 2007; “Roboczogodziny, czyli Kobiecość Krańcowa” 2009/2010; “Historie być może prawdziwe” w ramach Dotknij Teatru 2012; “Wióry lecą!” 2012; “Pokojówki” w ramach Dotknij Teatru 2013. Aktorka Teatru Kilku Osób, w reż. Mariana Glinkowski: “Słowa pomieszane ze snami” 2010; “Orfeusz” 2012. Współchoreografka solo pt. „3D of Me”. Reżyserka i współchoreograf monodramu „Upadek, PSYCHOSOMATIC GAY-m” (2010) J. A. Biedrzyckiego. Laureatka konkursu Rezydencja/Premiera 2011 Klub Żak Couching z Wojtkiem Mochniejem i realizacja solo „Panna P”. Współpracowała przy projekcie ORATORIUM DANCE PROJECT 2011/2012 Teatru Chorea oraz z J. A. Biedrzyckim współreżyserowała spektakle: „Brzydal” 2013; „Vidomi” 2014.

Organizatorzy projektu CST: Fundacja Artystyczna PERFORM oraz Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Projekt CST współfinansuje m.st. Warszawa

Partner projektu CST: Dom Kultury Kadr

www.centrumsztukitanca.eu

 

24.10, środa, 19.00

Body.mov: MATERIA

teatr tańca w filmie

sala: Powiększenie, 301 a/b, III piętro

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefoniczne

KINO TAŃCA / Body.mov1: MATERIA

Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, DK „KADR”, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa

Projekt współfinansowany przez m.st. Warszawa

Kuratorka: Regina Lissowska-Postaremczak

Program Body.mov realizowany w ramach projektu Centrum Sztuki Tańca w Warszawie koncentruje się na współczesnych obrazach ciała w ujęciu filmu tańca. Odwołuje się do różnych obszarów ekspresji cielesności oraz jej postrzegania w kontekstach artystycznym, społecznym i kulturowym.

Program wieczoru „Body.mov1: Materia” tematycznie oscyluje wokół zderzenia światów: materialnego i niematerialnego, realnego i wirtualnego, świata nauki i świata sztuki. Kontekstem programu jest przybliżenie technologii służących komputerowo generowanej choreografii oraz zastosowanie wirtualnego obrazowania ciała w obszarze filmu tańca. W pierwszej odsłonie cyklu Body.mov zaprezentowanych zostanie pięć wyjątkowych filmów tańca i animacji, wielokrotnie nagradzanych podczas międzynarodowych festiwali i konkursów filmowych. „Materia” to zestaw filmów krótkometrażowych z Holandii, Niemiec, Bułgarii i USA.

Program „Body.mov1: Materia” otworzy polska premiera Symmetry (reż. Ruben van Leer), taneczno-operowego filmu artystycznego, zrealizowanego w wielkim akceleratorze cząstek w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN, oraz towarzyszący mu dokument Symmetry Unravelled (reż. Juliette Stevens), który odsłoni kulisy tej bezprecedensowej produkcji. W wizualną podróż od materii ciała w ruchu, do piękna jego wirtualnej reprezentacji zabierze widzów film Unnamed Sound Sculpture (Reż. Daniel Franke, Cedric Kiefer) – rzeźba kinetyczna stworzona za pomocą danych ruchowych zarejestrowanych przez motion capture – oraz żywiołowa, choreograficzno-muzyczna animacja ??? ????? (Firebird), w reż. Velislavy Gospodinovej. Krótkometrażowy film Cubed, reż. Mitchell Rose, Susan Van Pelt Petry, Shane Mecklenburger) dostarczy krytycznej, choć nie pozbawionej humoru refleksji nad wyobcowaniem ludzi w wirtualnym świecie. Dopełnieniem programu filmowego będzie rozmowa o współczesnych trendach filmu tańca, oraz przybliżenie technologii służących wirtualnemu obrazowaniu ciała. Gościem wieczoru będzie Gosia Gajdemska – choreografka, tancerka, performerka i edukatorka w obszarze tańca, rozwijająca także autorskie projekty w obszarze video dance i filmu, m.in. we współpracy z FINA – Filmoteką Narodową –Instytutem Audiowizualnym w Warszawie oraz filmArche w Berlinie.

Kuratorką programu jest Regina Lissowska-Postaremczuk.

Program zrealizowany we współpracy z Fundacją Edukacji Kulturalnej AdArte oraz ShortWavesFestival.

REGINA LISSOWSKA-POSTAREMCZAK

Teatrolog, badaczka tańca, od 6 lat działa w obszarze filmu tańca jako kuratorka (Dances with Camera w ramach Short Waves Festival), selekcjonerka i programerka pokazów i międzynarodowych festiwali filmowych (m.in. Mobile Dance Film Festival, NY), jest członkiem Dance Films Association.

GOSIA GAJDEMSKA

Choreografka, tancerka, performerka, edukatorka w obszarze tańca, rozwijająca także autorskie projekty w obszarze video dance i filmu, m.in. we współpracy z FINA – Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym w Warszawie oraz filmArche w Berlinie. Stypendystka programu Dance Intensiv w Tanzfabrik Berlin oraz Alternatywnej Akademii Tańca 2017, realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk. Zrealizowała kilkanaście autorskich projektów z obszaru tańca, współpracując z instytucjami i niezależnymi artystami w Polsce i za granicą – m.in. Konteksty, Definicje ciała, Improwizacja w tańcu, Obraz w ruchu, poRuszenie, Taniec.Re:animacje, Dancedoby. Instalacja, C2.WRONG, inVISIBLE, I’’M, …fassen…, REIMAGINE DANCE.

Od 2015 roku mieszka i pracuje w Berlinie – współpracuje m.in. z Ośrodkiem Działań Edukacyjnych i Kulturalnych Schloss Trebnitz, Uferstudios Berlin, ada Studio, Spektrum Art Science Community Berlin oraz K77 Studio e.V., które współtworzy także jako dyrektorka artystyczna i członkini zarządu. Członkini Dance Films Association oraz movLab w berlińskim Spektrum. Jej zainteresowania twórcze koncentrują się na relacji między choreografią a sztukami wizualnymi i poszerzonym polu choreografii, wokół tematów re/prezentacji, wizerunku i tożsamości.

PROGRAM:

Symmetry

reż. Ruben Van Leer | Holandia 2015 | 29 min.

Obsada: Lukas Timulak, Claron McFadden, zdjęcia: Paul Ozgur, muzyka/dźwięk: Henry Vega, kompozytor: Joep Franssens. montaż: Amber Hooijmans, produkcja: CTM Pictures & truth.io

Symmetry to opera choreograficzna, zrealizowana w wielkim akceleratorze cząstek w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN. SymmetryUnreveled to dokument filmowy odsłaniający kulisy powstawania i idei filmu. Film Symmetry otrzymał dotąd 11 międzynarodowych nagród filmowych, wyróżnień i nominacji.

Symmetry Unravelled

reż. Juliette Stevens | Holandia 2015 |24 min.

Obsada: Prof. Robbert Dijkgraaf, Prof. John Ellis, Prof. Michael Doser, dźwięk: Hielke Praagman, montaż: Mieneke Kramer, kompozytor: Joep Franssens, Henry Vega, produkcja: Moving Portraits

PREMIERA POLSKA

www.symmetrymovie.com

Symmetry to taneczno-operowy film artystyczny, zrealizowany w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN – największym na świecie obiekcie eksperymentalnej fizyki cząstek elementarnych. W majestatycznej scenerii Wielkiego Zderzacza Hadronów współczesny fizyk poszukuje najmniejszej pierwotnej cząstki i odkrywa nieskończoną miłość. Tajemnica ma cechy transcendentalne, a dążenie do oświecenia może przenosić człowieka ze sfery fizycznej egzystencji do sfery boskości.

Odzwierciedlając coraz silniejsze powiązanie poszukiwań naukowych i artystycznych, 

Symmetry jako interdyscyplinarny film ilustruje, poprzez operę, taniec i naukę, nowoczesną i wzajemnie powiązaną podróż w nieznane. Film podąża za współczesnym fizykiem (choreografem Lukasem Timulakiem), który zmaga się z teorią wszystkiego i stara się dotrzeć do najbardziej podstawowych źródeł egzystencji. Rzeczywistość Lukasa zaczyna się zacierać, jego okrycie rozwija się jako taniec między wyobraźnią a rozumem, oczarowanie muzyką (sopranistka Claron McFadden). Reżyser Ruben van Leer umiejętnie wykorzystuje unikalną grę choreografii i dźwięku, aby przekształcić scenerię Zderzacza Hadronów w wizję wewnętrznego świata fizyka. Pochłonięty doświadczeniem otarcia się o wyższą moc, Lukas przenosi się do bezkresnego krajobrazu. W przestrzeni bez czasu, w zawieszeniu między napięciem przeciwieństw, powstają warunki dla nieskończonej twórczej potencjalności. W muzyce ujawnia się ukryta jedność. Przed Wielkim Wybuchem rozpoczyna się niekończąca się historia…

Symmetry unraveled to film dokumentalny o zderzeniu sztuki i nauki z największą na świecie maszyną: akceleratorem cząstek w CERN. Towarzysząc taneczno-operowemu filmowi Symmetry, odsłania zwyczajną ciekawość w centrum fascynacji człowieka nieznanym.

Skąd przychodzimy? Czym jesteśmy? Dokąd zmierzamy?

Malarz postimpresjonistyczny Paul Gauguin zwięźle podkreśla zwięzłą i nierozwiązaną tajemnicę, która wywoływała ludzką ciekawość. Czy to dzięki zdolności intuicji czy logiki, niewiarygodne pragnienie wiedzy człowieka zainspirowało niezliczoną ilość pytań, innowacji i osiągnięć – ostatecznie napędzając ewolucję i kształtując nasze obecne rozumienie świata naturalnego. Nakręcony równolegle w celu uzupełnienia i wizualnego rozwinięcia filmu Symmetry, Symmetry unraveled przynosi kontekst kreatywnej synergii wywołanej zderzeniem sztuki i nauki. Odkrywając ludzką twarz za tym bezprecedensowym multidyscyplinarnym przedsięwzięciem, perspektywy zarówno kreatywnych, jak i naukowych zespołów wspierających, zręcznie ujawnia wspólną płaszczyznę, która leży na przecięciu dyscyplin. Od fizyka i artysty Robberta Dijkgraafa do głównego teoretyka CERN Johna Ellisa, po sopranistkę Claron McFadden, każdy głos oferuje inny wgląd w inspirację, która napędza kreatywne poszukiwania – oferując ramy dla nowych sposobów widzenia, zrozumienia, bycia. Z kulminacją talentu artystycznego i naukowego zajmującego się złożonym tematem początków, reżyserka Juliette Stevens podkreśla, że dyscypliny są zjednoczone wspólną ścieżką “ku prostocie, ku pięknu, ku esencji”. Dzięki ujęciom „zza kulis” niezwykłych scenerii, od głębokiego podziemia w CERN-ie, do boliwijskich pustyń solnych, jasno wybrzmiewa oddanie pięknu. Za przeczuciem możliwości nowego rodzaju twórczej współpracy, Symmetry unraveled oferuje własne, obiektywne rozważania o przyszłych pomostach do odkrycia.

Trailery:

www.vimeo.com/120676848

www.vimeo.com/108172317

Unnamed Sound Sculpture

Reż. Daniel Franke, Cedric Kiefer | Niemcy 2012 | 4 min 56 s

Muzyka: Machinefabriek – “Kreukeltape”, tancerka: Laura Keil

Rzeźba kinetyczna stworzona za pomocą danych ruchowych zarejestrowanych przez motioncapture, a następnie złożonych w nową formę choreograficzną.

PREMIERA POLSKA

Unnamed Soundsculpture to poszerzona animacja, kinetyczna rzeźba dźwiękowa oparta na zarejestrowanych danych ruchu tancerki Laury Keil, stworzona przez berliński duet Daniela Franke i Cedrica Kiefera. Utwór jest eksperymentalną animacją w trójwymiarowej przestrzeni, która bada ruch i dźwięk poprzez rozdzielające się cząstki. Wizualne punkty odniesienia odbijają się od ziemi, aby nadać animacji wymiar fizyczny. Ta konstelacja tańca nie tylko symuluje czysto wirtualną przestrzeń, ale także złożoną dynamikę ruchów ciała. Niespójne formy pokazują, że postać niemal sama kreśli swoje ruchy w przestrzeni, gdy pojawia się nowa rzeczywistość, której symulowana estetyka wykracza daleko poza kod liczbowy.

Animacja poprzez trójwymiarowy obraz pozwoliła twórcom na całkowicie swobodną obsługę aparatu cyfrowego, bez ograniczeń perspektywy. Kamera reaguje również na dźwięk i wspiera fizyczną imitację utworu muzycznego przez wykonawcę. Modyfikacja materiału może konsekwentnie tworzyć nowe wersje wideo, z których każda oferuje inną kompozycję zarejestrowanego wykonania. Wielowymiarowość utworu jest nieodłącznym elementem każdego ruchu tancerki, ponieważ materiał filmowy pozwala na uzyskanie szerokiej różnorodności wyobrażalnych perspektyw.

Podobnie do rysunku, pojedynczy punkt może się wydawać bardzo abstrakcyjny, ale im więcej punktów jest ze sobą połączonych, tym bardziej złożony i namacalny staje się obraz. Cyfrowe ciało, złożone 22 000 punktów, wydaje się więc tak realne, jakby ponownie ożywało.

Dokumentacja: https://vimeo.com/38874664

http://onformative.com

Fb: https://web.facebook.com/onformative

???????? (Firebird)

Reż. Velislava Gospodinova | Bułgaria 2016 | 7 min. 7 s.

Produkcja: Velislava Gospodinova – Red Stroke, współpraca: Bottleship VFX, przy wsparciu Bulgarian National Film Center, scenariusz: Velislava Gospodinova, design: Velislava Gospodinova, muzyka: Smallman, choreografia: Galina Srebreva, animacja: Velislava Gospodinova, Daniel Chalakov, efekty wizualne, renderowanie: BOTTLESHIP VFX, tancerze: Kristina Chochanova, Stefan Vuchov

Artystyczna animacja spaja muzykę i choreografię i wirtualnie wykreowany obraz w magiczny świat, w którym miłość jest wiodącą metafizyczną siłą pokonującą życie i śmierć.

Trailer: https://vimeo.com/197160359

Strona: http://velislavagospodinova.com

Cubed

Reż. Mitchell Rose,Susan Van Pelt Petry, Shane Mecklenburger| USA 2017 | 3 min. 29 s.

Choreografia: Susan Van Pelt Petry, media: Shane Mecklenburger, kompozytor: William Goodrum, tancerze: Josh Anderson, Biag Gaongen, Gina Hoch-Stall, Fenella Kennedy

Cyfrowy film tańca, który w kubicznym przeobrażeniu ciała odkrywa metafory międzyludzkich granic i izolacji.

PREMIERA POLSKA

Dokumentacja (making-off) https://youtu.be/lN1pfq7WC2I

Organizatorzy projektu CST: Fundacja Artystyczna PERFORM oraz Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO movement makers

Projekt CST współfinansuje m.st. Warszawa

Partner projektu CST: Dom Kultury Kadr

www.centrumsztukitanca.eu

24.10, środa, 19.00

Stefan Wesołowski “Kompleta”

koncert

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacje online lub w DK Kadr

Niezwykłe i nowatorskie dzieło oparte na tekście modlitwy brewiarzowej. Utwór na dwa głosy, kwartet smyczkowy i delikatną elektronikę.

Stworzył go Stefan Wesołowski, wybitny kompozytor, skrzypek i producent muzyczny. Wesołowski to artysta wszechstronny, pisze muzykę teatralną i filmową, nagrywa albumy chętnie wydawane przez amerykańskie i europejskie wytwórnie. Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także znalazł się w prestiżowym gronie nominowanych do Paszportu Polityki 2017.

„Kompleta” powstała na zamówieni oo. Dominikanów z Gdańska w 2006 roku, dwa lata później kazała się w niewielkim nakładzie płyta i dopiero reedycja i ogólnoświatowa dystrybucja znakomitego francuskiego wydawnictwa Ici D’aillurs przyniosła  zasłużone międzynarodowe laury.

„Kompleta” opiera się na dwugłosie, na zawołaniach i odpowiedziach. Głosy oparte są na tradycyjnym smyczkowym fundamencie skrzypiec, altówki i wiolonczeli. Wesołowski doskonale potrafi także odciąć się od tradycyjnych metod kompozytorskich, włączając w muzyczną przestrzeń subtelne elektroniczne plamy, które poszerzają dynamiczny koloryt  utworu. Co interesujące, artysta decyduje się nie wybierać miedzy sferą nowoczesności a sferą tradycji – on je godzi i harmonizuje, szukając właściwego balansu, nie deformując żadnej z nich, ani żadnej nie zdradzając.

Dzieło Wesołowskiego jest dla wszystkich miłośników muzyki współczesnej poszukujących nowych brzmień idealna bramą do światów wypełnionych stylowością, intensywnością i mistycyzmem. Bez fałszywej skromności – jest arcydziełem.

Wystąpią: 

Maja Siemińska  -  głos

Robert Pożarski  -  głos

Stefan Wesołowski  -  1 skrzypce

Anita Jarzębska  -  2 skrzypce

Jakub Szwarc  -  altówka

Anna Śmiszek  -  wiolonczela

Michał Jacaszek  -  elektronika

Koncert w ramach festiwalu "Muzyka Wiary, Muzyka Pokoju" we współpracy z Centrum Myśli Jana Pawła II

28.10, niedziela, 17.00

Odkrycie Europy

teatroteka

sala: Broadway

wstęp wolny, rezerwacja miejsc online lub telefonicznie

Telewizyjna realizacja sztuki Beniamina Bukowskiego w reż. Jagody Madej.

Bohaterkami tej postdramatycznej opowieści są trzy kobiety w różnym wieku, które czekają na przybycie mężczyzny. Z rozmowy, którą toczą, można przypuszczać, że były kolejno kochankami tego samego mężczyzny. Właściwie nic się nie dzieje, postaci dialogują ze sobą, czasem monologują do widza (kamery) i… czekają na kogoś, kto nie przychodzi. „Sytuacja jak u Becketta” – komentuje jedna z nich i staje się jasne, że autor prowadzi tu żartobliwą grę z konwencją teatralną nawiązując ostentacyjnie do poetyki „Czekając na Godota”. To zresztą nie jedyna gra literacka, z jaką mamy do czynienia w tej sztuce. Imiona kobiet: Maria, Pinta i Nina (nazwy okrętów Kolumba), a także imię mężczyzny, na którego czekają – Krzysztof, są wyraźnym sygnałem, że nie mamy tu do czynienia wyłącznie z pogawędką porzuconych kobiet o relacjach męsko-damskich. To raczej teatralny, pełen literackiej metafory, ironii i dowcipu dyskurs m.in. o miejscu Europy i Europejczyków we współczesnym świecie.

Sztuka Beniamina Marii Bukowskiego (ur. 1991) otrzymała II nagrodą w konkursie zamkniętym na utwór dramatyczny dla TEATROTEKI rozpisanym w 2016 roku przez WFDiF oraz Stowarzyszenie Autorów ZAiKS. Jest to pierwsza realizacja tekstu pochodzącego z tego konkursu.

Adres

ul. Gintrowskiego 32, 02-697 Warszawa

Termin

Od 2018-10-28 18:00:00, Do 2018-10-28

Organizator

Dom Kultury Kadr w Dzielnicy Mokotów m. st. Warszawy

Warszawa, ul. W. Rzymowskiego 32

Telefon:
0-22/843-88-81

WWW:
www.dkkadr.waw.pl

Zobacz na mapie

Reklama

Ciekawostki